نحوه برگزاری انتخابات در تهران باید عوض شود

به گزارش پایگاه خبری، تحلیلی باز انتخابات،  مهدی اقراریان در دویست و بیستمین جلسه علنی شورای اسلامی شهر تهران در نطق پیش از دستور خود، گفت: یکی از اتفاقاتی که در این دوره از انتخابات بسیار مورد توجه قرار گرفت میزان مشارکت شهروندان در انتخابات بود. در یک جنگ شناختی و عملیات روانی پیچیده دو لبه، جریانات خارجی و امتداد آن در داخل کشور تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا در یک بمباران خبری میزان مشارکت در انتخابات را کاهش دهند؛ اما با وجود تمام این فشارها ما در بسیاری از استانهای کشور شاهد حضور و مشارکت پرشور و قابل قبول بودیم.

وی افزود: متأسفانه مشارکت در حوزه انتخابیه تهران عدد قابل قبولی نبود و ما نباید چشم خود را بر این واقعیت ببندیم که بخش زیادی از شهروندان تهرانی به دلایل مختلف در انتخابات شرکت نکردند. پیامد عدم مشارکت شهروندان تهرانی این بود که باعث کاهش مشارکت در مجموع عدد کشوری شد.

وی با بیان اینکه تهران و البرز دو استانی بودند که میزان مشارکت آنها باعث کاهش سرجمع میزان مشارکت شد، افزود: اگر نمایندگان مجلس دوازدهم که امروز منتخبین مردم هستند، به آن توجه نکنند، شاید پیام عدم مشارکت بخشی از شهروندان را متوجه نشده باشند.

اقراریان با تأکید بر اینکه بنده به عنوان یک معلم در عرصه سیاست عدم مشارکت را مرتبط با مسائل سیاسی می‌دانم، ادامه داد: اینجا خانه شهروندان تهرانی است؛ بنده در این روزها با دانشجویان صحبت کردم که چرا شهروندان در انتخابات شرکت نکردند؟ ما وظیفه داریم به عنوان نمایندگان مردم تهران صدای آن بخشی از شهروندان باشیم که یا در انتخابات مشارکت نکردند و یا تعداد بالایی از آنها نتوانستند از بین سه هزار و ۵۰۰ نامزد، کسی را انتخابات کنند.

رئیس کمیته نظارت و حقوقی شورا با بیان اینکه بخشی از عدم مشارکت شهروندان در حوزه های انتخابیه بزرگ به ساختار ضد مشارکت انتخابات در حوزه های بزرگ بر می‌گردد، گفت: از منتقدین دعوت می کنم که انتقادات خود را در این خصوص مطرح کنند و این آمادگی را دارم که با آنها به گفت و گو بنشینیم.

وی تأکید کرد: ساختار انتخابات در حوزه انتخابیه تهران و دیگر حوزه های بزرگ ساختار ضد عدالت است؛ در اکثریت حوزه ها شهروندان و مردم معمولاً بین یک تا دو نفر را انتخاب می‌کنند؛ اما در تهران، ری، شمیرانات و پردیس باید ۳۰ نفر انتخاب شوند و این بر اساس تقسیم بندی جمعیت است. آیا این با عدالت برابری دارد که یک نفر در شهری دیگر باید یک نفر را انتخاب کند و یک نفر در تهران باید ۳۰ نفر را انتخاب کند؟

اقراریان با بیان اینکه در شهرستان هایی که یک یا دو نماینده دارند میزان مشارکت بالاست، گفت: این تعدد امکان شناخت کاندیداها را از مردم می گیرد؛ اگر شهروندان تهرانی به جای ۳۰ نماینده حق انتخاب یک نماینده را داشته باشند و اجازه دهیم شهروندان بخش های مختلف از جمله ری، منطقه ۴ و منطقه ۵ که از برخی شهرها بزرگترند، نماینده خود را انتخاب کنند، میزان مشارکت افزایش خواهد یافت.

وی با تأکید بر اینکه ممکن است ساختار انتخاباتی ما غلط باشد، ادامه داد: در ملاقات‌های مردمی وقتی با شهروندان صحبت می‌کنیم، نماینده‌ها را نمی شناسند و  نماینده‌ها دفتری در مناطق ندارند تا مردم به آنها مراجعه کنند؛ این در حالیست که در شهرهای دیگر چنین وضعیتی وجود ندارد.

عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه این ضدساختار باعث عدم مشارکت مردم می‌شود، گفت: مردم احساس می‌کنند که حق انتخاب یک فرد را ندارند. این برای شورای شهر نیز صادق است. چرا نباید شهروندان تهرانی در هر منطقه نماینده خود را انتخاب کنند؟ ما ۲۱ عضو شورا داریم و چه مشکلی ایجاد می‌شود که مردم در سطح مناطق ۲۲ گانه نمایندگان خود را داشته باشند؟

وی افزود: آیا در مدت یک هفته تبلیغات، امکان معرفی ۳۰ نفر کاندیدای مجلس وجود دارد و یا مردم باید به لیست های انتخاباتی اعتماد کنند؟ این کلام را جدی بگیرید که ساختار انتخابات در تهران ساختار ضد مشارکت است. امیدواریم این دغدغه ما که دغدغه بخشی از شهروندانی است که در انتخابات شرکت نکردند و دلیل آنها برای عدم مشارکت سیاسی نبود؛ بلکه عدم شناخت بود، برطرف شود.

اقراریان در خاتمه تأکید کرد: از شهروندانی که با وجود رفتار برخی سیاسیون و وجود برخی مشکلات، آراء خود را به صندوق ها انداختند، قدردانیم و امیدواریم دغدغه های مقام معظم رهبری در انتخابات های آینده بیش از پیش مورد توجه قرار بگیرد.