آشنایی با اولین زنی که جنگ ریاست IOC را برد

به گزارش پایگاه خبری، تحلیلی باز انتخابات،  در آخرین روز پایانی سال ۱۴۰۳، یک خانم اهل زیمباوه توانست در دوئل با مردان صاحب نفوذ و نامدار پیروز شود و به عنوان رییس کمیته بین المللی المپیک (IOC) انتخاب شد.

او در این انتخابات با سباستین کو رییس فدراسیون جهانی دوومیدانی از بریتانیا، دیوید لاپارتین رییس اتحادیه جهانی دوچرخه‌سواری از فرانسه، موریناری واتانابه رییس فدراسیون جهانی ژیمناستیک از ژاپن، یوهان الیاس رییس فدراسیون جهانی اسکی و اسنوبورد  از سوئد، شاهزاده فیصل بن حسین رییس کمیته ملی المپیک اردن و عضو هیات اجرایی کمیته بین‌المللی المپیک، خوان آنتونیو سامارانش جونیور نایب رییس کمیته بین‌المللی المپیک و پسر رییس سابق IOC رقابت کرد و با کنار زدن همه این بزرگان، به پیروزی رسید.

کرستی کاونتری در شهر هراره از کشور زیمبابوه به دنیا آمد. زیمبابوه کشوری محصور در خشکی در قسمت جنوبی قاره آفریقا است که تا سال ۱۹۷۹ به جمهوری رودزیا معروف بود. والدین کرستی صاحب یک شرکت شیمیایی بودند. خانه خانواده یک استخر داشت که کاونتری در این استخر شنا یاد گرفت و در نهایت قهرمان المپیک شد.

او گفت: "وقتی ۹ ساله بودم به پدرم گفتم که می‌خواهم به المپیک بروم و طلا بگیرم. او گفت که راه سختی خواهد بود و توضیح داد که حتی رسیدن به المپیک چقدر سخت است، چه برسد به کسب مدال اما او به من ایمان داشت."

کرستی جوانی خود را در ایالات متحده گذراند و در آنجا به مدرسه و سپس دانشگاه رفت. این ورزشکار لیسانس مدیریت هتل‌داری و رستوران‌داری گرفت و سپس به باشگاه ورزشی Auburn Tigers دعوت شد.

دعوت به تیم المپیک زیمبابوه در ۱۶ سالگی 
کرستی در ۱۶ سالگی برای تیم المپیک زیمبابوه انتخاب شد. این ورزشکار در چهار مسافت ۵۰ و ۱۰۰ متر آزاد، ۱۰۰ متر کرال پشت و ۲۰۰ متر مختلط انفرادی در المپیک سیدنی رقابت کرد. بهترین نتیجه کرستی در سیدنی رسیدن به نیمه نهایی ۱۰۰ متر کرال پشت و کسب رتبه دوازدهم در آن بود. 

او رکورد ملی کشورش را نیز به نام خود ثبت کرد. پس از بازگشت به خانه، دختر به عنوان یک قهرمان مورد استقبال قرار گرفت و عنوان "ورزشکار سال" به او اعطا شد. چهار سال بعد، کاونتری در المپیک آتن قهرمان شد. قبل از کرستی، ورزشکاران زیمبابوه تنها یک بار روی سکوی المپیک ایستاده بودند، زمانی که تیم هاکی روی چمن زنان در بازی‌های ۱۹۸۰ مسکو طلا گرفت. پس از قهرمانی این ورزشکار، مردم بومی زیمبابوه شروع به نامگذاری فرزندان تازه متولد شده خود به نام او کردند و رابرت موگابه رییس جمهور سابق او را "دختر طلایی زیمبابوه" نامید.

فعالیت مدیریتی
 کاونتری تا سال ۲۰۱۶ شنا کرد و دو مدال طلا، چهار نقره و یک برنز در المپیک را برای کشورش به دست آورد و از سال ۲۰۱۲، در کمیسیون ورزشکاران IOC مشغول به کار شد. کاونتری در سال ۲۰۱۳ به کمیته المپیک زیمبابوه پیوست و به عنوان نایب رییس فعالیت داشت. در سپتامبر ۲۰۱۸، اندکی قبل از تولد ۳۵ سالگی، به عنوان وزیر جوانان، ورزش، فرهنگ و تفریح ​​در دولت زیمبابوه منصوب شد. در سال ۲۰۲۳، رییس جمهور امرسون منانگاگوا، کاونتری را دوباره به سمت وزیر منصوب کرد. او تنها نماینده اقلیت سفید پوست در دولت بود. 

در سال ۲۰۱۲، کاونتری به عضویت کمیسیون ورزشکاران کمیته بین المللی المپیک درآمد و در نهایت در ۲۰ مارس ۲۰۲۵، کاونتری در صد و چهل و چهارمین نشست کمیته بین‌المللی المپیک در آتن به عنوان رییس جدید این نهاد انتخاب شد.

برای اولین بار در تاریخ است که این پست توسط یک زن و یک آفریقایی تصاحب شده است. حداقل چهار بازی المپیک تحت رهبری او برگزار خواهد شد: المپیک زمستانی در میلان و کورتینا دامپزو (۲۰۲۶)، المپیک تابستانی در لس آنجلس (۲۰۲۸)، المپیک زمستانی در آلپ (۲۰۳۰) و المپیک تابستانی در بریزبن (۲۰۳۲).