حسن روحانی ۳۶۵ روز اول پس از انتخاب مجدد خود به عنوان رییس‌جمهور ایران را با هر سختی‌ای که بود از سر گذراند؛ روزهای پساانتخاباتی که با شکایت ابراهیم رییسی به شورای نگهبان از نحوه برگزاری انتخابات شروع شده بود؛ در دنباله راه با سخنرانی‌های انتقادی او و همچنین یار مناظراتیاش محمد باقر قالیباف ادامه یافت تا او چهار ساله دوم کشورداری را به نوعی متفاوتتر از دوره اول تجربه کند.
- سرپرست بنیاد سینمایی فارابی منصوب شد
- استاندار زنجان انتخاب شد
- فرماندار بندر انزلی عزل شد
- ابوذر عطاپور، معاون سیاسی امنیتی استاندار کرمان شد
- اعضای ناظر مجلس در شورای فرهنگ عمومی ۳ استان تعیین شدند
- بیت‌اللهی، مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در حوزه آب و فرونشست شد
- سرپرست جدید دانشگاه علوم پزشکی شاهرود منصوب شد
- استاندار خراسان جنوبی تعیین شد
- آخرین مهلت ثبت‌نام فیلم‌های سینمایی در جشنواره فجر فرا رسید
- بهشتی: جشنواره فیلم فجر امسال بیشتر نمایانگر کارنامه دولت قبل است
۰
تولیت آستان و تریبونهایی که برای انتقاد از دولت برپاست
فردای ۲۹ اردیبهشت ماه سال ۹۶ که حسن روحانی یکبار دیگر به عنوان سکاندار مدیریت اجرایی کشور انتخاب شد، می شد حدس زد که چه اتفاقاتی برای او بخصوص از سوی جریان بازنده انتخابات در راه است.
ابراهیم رییسی، تولیت آستان قدس رضوی و رقیب سرسخت حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم، از جمله کاندیداهایی بود که خیلی بدش نمی آمد همچون روزهای تبلیغات انتخاباتی لباس رزم بر تن کند. او هنوز هم هرجا که فرصت را مناسب ببیند می تواند هر چه را که در طول مناظرات از یاد برده برای جبران بکار ببندد. رییسی گر چه تنها پس از ۶ ساعت از اعلام نتیجه انتخابات، برای حسن روحانی آرزوی موفقیت کرد اما همین چند روز پیش بود که طرح اخذ مالیات از آستان قدس رضوی را بهانه کرد و گفت «خدا نگذرد از آن کسی که شبهه مالیات آستان قدس را در ذهن‌ها ایجاد کرد.»
اما ابراهیم رییسی هر چند هم نخواهد به طور مستقیم دولتمردان را آماج طعنه و کنایات خود قرار دهد، غیر مستقیم مسائلی را مطرح می کند که کمتر کسی در این که مخاطب سخنانش، دولت است، به خود شک راه می دهد. ماجرای غم انگیز غزه در روز انتقال سفارت آمریکا به بیت المقدس از دیگر شانس های او برای اظهار نظر درباره اقدامات دولت تدبیر و امید بود. او به کنایه به مذاکراتی که برای حل مشکلات هسته ای انجام شد اشاره کرد و گفت: میزهای مذاکره تاکنون هیچ کاری از پیش نبرده‌اند.
اظهارات تهدیدگونه به رییس و معاون اولش!
هرچند بیان این انتقادات به گونه ای غیرمستقیم بود اما در واقع ابراهیم رییسی در جایی دیگر با زبانی تهدید گونه از رقبای انتخاباتی خود سخن گفت. او که در تمام روزهای انتخابات سال گذشته از سوی اصولگرایان «برنده اخلاقی مناظرات» نام گرفته بود چون در برابر هجمه هایی که به سوابق قضایی او وارد شد، سکوت اختیار می کرد اما خیلی بی میل نبود که گاهی از روحانی و جهانگیری بگوید. کمااینکه ماهها بعد فیلمی از او منتشر شد که در آن عنوان کرد: «لابد می دانید که من مسئولیت هایی داشتم که اطلاعات شخصی از افراد زیاد دارم؛ منجمله آقای روحانی و آقای جهانگیری؛ همان موقع هم در ذهنم بود!» او البته با اعتقاد بر این که این رای ها گرفتن ندارد، هیچکدام از این اطلاعات را مطرح نکرد تا تنها در همان قالب تهدید باقی بماند.
وعده‌های سرقت شده رییسی
داستان انتقادات تولیت آستان قدس رضوی که پس از انتخابات فرصت کرده بود پاسخگوی حملات به خود شود، با برخی از اقدامات دولت جان تازه ای به خود گرفت. او که خود را مبدع وعده ایجاد یک میلیون شغل و سه برابر کردن یارانه مستمندان می دانست، اقدامات دولت در این زمینه را برنتافت و بر طبل انتقادات خود محکم تر کوبید. «اما چه می‌شود که در ایام منتهی به انتخابات ناگهان مستمری مددجویان افزایش قابل توجه پیدا می‌کند، سایت کارورزی راه می‌افتد، برای وصل یارانه افرادی که یارانه‌شان را قطع کرده بودند، پیامک و حرکت تبلیغاتی می‌زنند، وعده یک میلیون شغل در سال را که ما داده بودیم، اول مسخره می‌کنند اما سخنگوی دولت را پشت تریبون می‌فرستند تا بگوید سالی ۹۵۵ هزار شغل ایجاد می‌کنیم، وعده افزایش ۳ برابری یارانه ضعیفان را که ما داده بودیم، اول هجو می‌کنند بعد خودشان می‌گویند حتی تا ۵ برابر امکان افزایش وجود دارد؟ البته الان شنیده می‌شود که بعد از انتخابات دارند زیر برخی از همان وعده‌ها می‌زنند. مثلاً همان یارانه را که به قطع‌شده‌ها پیامک داده بودند، می‌خواهیم وصل کنیم، الان پیامک داده‌اند که نه، باید بررسی کنیم!»
او همچنین عنوان کرد: «رقیب، با مجموعه تبلیغات تخریبی بی سابقه ای، چنان فضای رعب و ترس‌آلودی ایجاد کرد که صدای ما به بخشی از جامعه نرسید. به نظر شما سخیف‌تر و خنده‌دارتر از این ادعا وجود دارد که می‌گفتند اگر فلانی بیاید در خیابانها و پیاده روها دیوار می کشد؟»
فضای توییتر هم برای ابراهیم رییسی اتفاق مبارکی بود تا انتقادات خود در عرصه دیپلماسی را در رسانه ای فیلترشده مطرح کند. او عنوان می کند: «دیپلماسی خارجی باید در جهت رونق اقتصاد کشور باشد، این دیپلماسی باید برای تولیدات داخلی، بازار عرضه در عرصه بین المللی بیابد. فساد اقتصادی موجب سلب امنیت از کار و سرمایه و مانع ورود سرمایه گذاران و رشد اقتصادی است. حمایت از بخش خصوصی به سخنرانی نیست! حمایت حقوقی، قانونی و اقتصادی لازم است.»
دو مصطفایی که خیلی اهل نبرد نبودند و نیستند
در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران، تنها حضور رییسی و قالیباف در برابر روحانی و جهانگیری تنور انتخابات را داغ کرد. دو کاندیدای دیگر این انتخابات هرچند انتقاداتی را به دولت یازدهم وارد می دانستند اما باز هم جانب انصاف را در برابر رییس جمهوری و معاون اولش رعایت می کردند.
مصطفی هاشمی طبا بیش از آن که رقیب باشد رفیق بود. او که خودش گفته بود به روحانی رای میدهد، با پیروزی روحانی در بیانیه ای اعلام کرد که ملت با این انتخاب بلوغ خود را نشان داد. قطعا از رقیبی در این سطح نمی توان انتظار داشت که بخواهد زحمتی را به کابینه دوازدهم تحمیل کند اما با این حال نمی شد از انتقاداتی که حتی حامیان پر و پا قرص روحانی به عملکرد او داشتند نیز گذشت. او گر چه الان هم انتقاداتی به وضعیت اقتصادی کشور دارد اما با این حال خیلی اهل مصاحبه های جنجالی نیست که از دل آن تخریب دولتمردان بیرون بیاید.
مصطفی میرسلیم هم همچون هاشمی طبا رویکرد نسبتا آرامی در مقابل دولت دارد. او که حزب ریشه دار موتلفه را در انتخابات نمایندگی می کرد، هر چند گاهی انتقاداتی را نسبت به عملکرد دولت یازدهم بیان می‌کند اما باز هم قابل مقایسه با دو کاندیدای دیگر اصولگرا نبود.
شهردار تهران که به جای دولت به میدان جنگ با اصولگرایان رفت
محمدباقر قالیباف هم برای حسن روحانی بیش از سایر کاندیداها از خود خاطره برجای گذاشت. جدل‌های او با اسحاق جهانگیری و با شدت کمتر از آن با حسن روحانی و بکاربستن برچسبهایی همچون «زالو صفت» و «چهار درصدی ها» برای حامیان رییس دولت مستقر انتظارات از شهردار سابق تهران را تا آنجا بالا برد که از او منتقدی تمام عیار برای روزهای پسا انتخابات بسازد. قالیباف اگر چه عطای ریاست جمهوری را چند روز پیش از برگزاری انتخابات به لقایش بخشید اما برای روزهای بعد از انتخابات نیز همچنان در جایگاه یک منتقد باقی ماند. البته نباید از این واقعیت گذشت که او نسبت به قبل کم فروغ تر شده و پس از رانده شدن از «بهشت»، کمتر در مجامع عمومی حاضر می شود تا فرصت انتقاد را بدست آورد. با این حال شهردار سابق تهران، چند باری انتقاداتی را نسبت به نحوه مدیریت کشور بیان کرد.
او همین روزها که جمنا را به باد انتقاد می گیرد کنایه هایی را هم به دولتمردان و نحوه اداره کشور می زند. «مشکل ما پول، بحران آب و ریزگردها نیست بلکه بزرگترین مشکل که کشور ما رابه این عرصه رسانده است بحران مدیریتی و عدم پاسخ گویی نسبت به تعهدات و وظیفه است.»
او در سخنانی شبیه به رئیسی هم در موضوع اشتغالزایی دولت گفت: دغدغه مردم در زمان انتخابات گرانی و بیکاری بود. من در این زمینه تجربه و مطالعه‌ای داشتم. درست است که بعضی از رقبای انتخاباتی گفتند یا معنای شغل را نمی دانند یا معنای یک میلیون را؛ اما بعد از انتخابات خودشان همین یک میلیون شغل را مطرح کردند، هر چند که توان این تولید را ندارند؛ می‌خواهند با این کار رفتار سیاسی کنند.
شهردار سابق تهران در تازهترین موضعگیریاش نیز گفته است: «این روزها کار اقتصادی نمی‌کنم، با ایجاد شغل، صادرات می‌کنم.» البته این گفته وی با کنایههایی در فضای مجازی روبرو شد که «این اشتغالزایی را با همان ۲۸ میلیون تومانی که در ایام انتخاباتی اعلام کردی در حسابت است (اینجا)، ایجاد کرده ای؟»
اگر چه قالیباف را هم باید در زمره کاندیداهایی قرار داد که همچنان تب انتقام گیری شان بالاست اما او نسبت به ابراهیم رییسی چندان بنای خود را بر ادامه شیوه انتقاد از دولت نگذاشته است. ضعف مدیریت در کشور تنها چماقی است که او در دست گرفته تا در روزهایی که به بزرگان اصولگرا می پرد، اندکی هم دولت را مورد عنایت قرار دهد.»
bazentekhabat.com/vdcf.tdtiw6dt1giaw.html
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به باز انتخابات است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است