عضو شورای مرکزی حزب اسلامی کار گفت: تجربه دنیا نشان میدهد نظام انتخابات حزبی خیرالموجودین است؛ چراکه وقتی احزاب بزرگ وجود داشته باشند میزان خطا کمتر میشود.
به گزارش پایگاه خبری، تحلیلی باز انتخابات، محمد نیشابوری، در ارتباط با نقاط قوت لایحه جامعه انتخابات اظهار کرد: ضرورت تغییر در قانون انتخابات یک اصل پذیرفته شده توسط همه مقامات سیاسی و بدنه اجتماعی است. همه به این اجماع رسیدیم که قانون انتخابات دارای نقطه ضعفهای بسیار بزرگی است که اثر منفیاش به کل جامعه باز میگردد.
وی ادامه داد: در دورهای از انقلاب نسبت به حزبی شدن انتخابات نگاه مثبتی وجود داشت، تلاش میشد به احزاب و انتخابات حزبی بال و پر بیشتری داده شود تا در قالب نظام حزبی امورات کشور را پیش ببرند. تا پیش از شهادت شهید بهشتی این امر به جدیت دنبال میشد. بعد از او هم کسانی مثل آیتالله هاشمی رفسنجانی و امثال او تاکید جدی بر این موضوع داشتند.
این فعال سیاسی اصلاحطلب گفت: تجربه دنیا نشان میدهد نظام انتخابات حزبی خیرالموجودین است؛ چراکه وقتی احزاب بزرگ وجود داشته باشند میزان خطا کمتر میشود.
وی ادامه داد: در رفتار افرادی که هیچ نوع وابستگی به هیچجا ندارند و تعیین و تکلیف سرنوشت مردم را به آن میسپریم خطاها، لابیها و فسادهای مختلفی میبینیم؛ اما نگاه احزاب به سیاست ماندگار است. هیچ انتخاباتی را پایان رقابت نمیبینند و هر دوره انتخاباتی را آزمونی برای افزایش رضایتمندی مردم به عملکرد خود در نظر میگیرند.
این عضو شورای مرکزی حزب اسلامی کار خاطرنشان کرد: نه اینکه فساد در احزاب وجود نداشته باشد اما آنها کمتر دچار فساد میشوند. تجربه دنیا هم این موضوع را ثابت میکند.
وی تصریح کرد: بخش دیگری که بر اساس آن تغییر قانون انتخابات الزامآور میشود به ابهامات موجود در بحث تأیید صلاحیتها، تعدد شرکت کردن در انتخابات، منابع مالی و امثال آنها باز میگردد. این موضوعات سوالاتی هستند که همواره وجود داشته اما پاسخی برایش نبوده است.
وی افزود: مجلس هرچه این موضوعات را روشنتر کند بهتر است. اگر این تغیرات در طول عمر این مجلس به نتیجه هم نرسید باید ادامهاش داد؛ این مجلس در این باره تلاشش را کرده است.
نیشابوری گفت: استانی شدن انتخابات شرط لازم است اما شرط کافی نیست. باید این موضوع را به صورت منشور چند وجهی و نظام انتخاباتی کامل ببینیم.
وی ادامه داد: یکی از بحثهایی که سالها شاهدش هستیم پارلمانی شدن انتخابات است. یعنی ریاست جمهوری نداشته باشیم و طی تدابیر و شرایطی نخست وزیر انتخاب شود و کابینه تشکیل دهد. این کار نیازمند سازوکار نظارتی محکمی است. در حال حاضر کشورهایی مثل انگلیس که علی رغم کاستیها، نتایج مثبت چنین ساختار سیاسیای را میبیند؛ ساز و کارش را درست چیده است. اما آیا در ایران امکان چینش چنین سازوکارهایی هست؟ وقتی همه جوانب را در نظر گرفتیم میتوانیم نتیجه درست بگیریم.
این فعال سیاسی گفت: احزاب، دولت و مجلس در بخش اعظمی از تغییر قانون انتخابات نظر و هدف مشترکی دارند. امید است این اشتراک نظر بین این سه نهاد به نتیجه خوبی برسد و امید است تا دستگاههای بالاتر نگاه بسیط و بازتری به این موضع داشته باشند تا در آینده اثراتش را هم ببینیم.