محسن اسماعيلي در جمع عزاداران فاطمي عنوان كرد: خداوند برای اعطاي كدام نعمت بر پيامبرش منت گذاشت؟

به گزارش پایگاه خبری، تحلیلی باز انتخابات، دكتر محسن اسماعيلي در ايام شهادت حضرت زهرا سلام الله عليها در جمع عزاداران فاطمي، با اشاره به آيه شريفه «إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ»، گفت: علامه طباطبائي در تفسيرالميزان نوشته است كه اين سوره در مقام امتنان است يعني خداوند دارد بر پيامبر(ص) منت مي‌گذارد و مي‌گويد ما لطف و محبت كرده‌ايم كه زهرا(س) را عطا كرده‌ايم. پيامبر(ص) هم جانانه شكرگزار اين نعمت بود؛ از اين رو است كه رابطه پيامبر(ص) و حضرت زهرا(س)، تنها رابطه پدر و دختر نيست بلكه پيامبر ايشان را «مادر» خود مي‌خواندند و ايشان را مي‌بوئيدند چون بوی بهشت را استشمام مي‌كنند.

استاد حوزه و دانشگاه با بيان اينكه «حضرت زهرا(س) فقط نعمت بر پيامبر(ص) نبود بلكه نعمت بر بشريت است»، خاطرنشان كرد: انسان از طريق آراسته شدن به صفت شكر، مي‌تواند تا بالاترين درجات ممكن بالا برود و نعمت‌هايي كه خداوند عطا فرموده را حفظ و زياد كند اما چه می‌توان کرد که انسان معمولاً از وظيفه شكرگزاري غفلت مي‌كند و دچار كفران نعمت مي‌شود.

عضو مجلس خبرگان رهبري همچنين با اشاره به اثر شكر در دفع بلا، گفت: ناشكري ريشه خيلي از بلاهای فردی و اجتماعی است و يكي از آثار شكر كه در همين دنيا پيدا مي‌شود، دفع بلا و افزايش نعمت است. شكر انتهاي خوبي و آخر مسير كمال است كه البته کمتر كسي مي‌تواند به مقام شكر دست پيدا كند.

وي در بخش ديگر سخنانش با تاكيد بر اينكه نعمت‌هاي خداوند همه از سر لطف و فضل اوست و نه توانايي و استحقاق بندگان، خاطرنشان كرد: شكر نعمت‌هاي خداوند داراي سه مرحله قلبي، زباني و عملي است. انساني كه شاكر واقعي است بايد هر سه مرحله را انجام دهد. اما وقتي «الحمدلله» مي‌گوييم، فقط تشكر زباني كرد‌ه‌ايم.

اسماعيلي افزود: اولين مرحله و سنگ‌ بناي شكر اين است كه انسان بداند آنچه دارد مال خداوند است و به حساب خود و زرنگي خود نگذارد؛ بلكه قلبا باور كند كه بدون اينكه طلب داشته باشد، به او عطا كرده‌اند. اگر كسي قلباً و واقعاً باور كرده باشد هر آنچه دارد از خداست، خود به خود زبانش به حمد خداوند باز مي‌شود.

اين استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: شاكر واقعي بنده‌اي است كه اگر يكي از بندگان خدا هم به او خوبي كند، ضمن اينكه از آن بنده قدرداني مي‌كند، ولي به حساب خدا بگذارد. بالاتر از شكرگزاري زباني، شكر عملي است يعني انسان قدر نعمت را بداند و نعمت را در راه درست مصرف كند و اگر نمي‌تواند نعمت خدا را در راهي كه او مي‌خواهد استفاده كند، حداقل در راه خلاف خواست خداوند بكار نگيرد.

اسماعيلي در پايان گفت: اولين قدم كفر هم اين است كه انسان مغرور شود و توكل خود را از دست بدهد و فكر كند نعمت‌هايي كه در اختيار دارد ناشی از خودش