متن شعر این نماهنگ که سروده سید جواد پرئی است، به شرح زیر است:

آدم تا وقتی که عاشق نباشه
با اشک شوق، چشمش تر نمی‌شه
منم دعوت شدم، مهمون هستم
برام حسی از این بهتر نمی‌شه
خوشبختی یعنی، روزه اولی باشی
عاشق علی باشی، ماه رمضون باشه
خوشبختی یعنی، نون حلال بابا
مِهر حضرت زهرا، تو خونه‌مون باشه
من از سحر، منتظره اذون افطارم
رو ظرف آب سفرمون نشونه می‌ذارم
بگم حسین تشنه لب
خیلی دوسِت دارم
ماها نقلی خونه و زندگی‌مون
مثل افطارهامون صاف و ساده است
شاید کم به نظر بیاد ولی خُب
عوضش سفرمون بابرکت هست
آرامش یعنی، امیدت خدا باشه
دلت کربلا باشه، بمونی پای حسین
آرامش یعنی، خنده باشه روی لب‌هات
یعنی ببارند چشم‌هات فقط برای حسین
اول ماه رمضون، تا اون روز آخر
وقتی که خیلی تشنمه
گفته بهم مادر
بگم فدای خشکیِ لب علی‌اصغر
من از سحر، منتظره اذون افطارم
رو ظرف آب سفرمون نشونه می‌ذارم
بگم حسین تشنه لب
خیلی دوسِت دارم