به گزارش پایگاه خبری، تحلیلی باز انتخابات، یک روز بعد از اظهار نظر یکی از مسئولان بلند پایه مبنی بر جنگ بیولوژیک خواند کرونا، امیرحسین قاضی زاده عضو هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون بهداشت،درمان و آموزش پزشکی مجلس در یادداشتی به نشانه های دیگری از سلاح بیولوژیک بودن کرونا ویروس اشاره کرده است.
ایشان حتی برای اثبات این ادعا علاوه بر فیلم های هالیوودی به مطالب منتسب به کاندیدای وزارت بهداشت رژیم صهیونیستی و همچنین کدهایی از روزنامه های آن رژیم متوسل شده است. ایشان از سخنان فرمانده کل سپاه نیز به عنوان یک سند دیگر مبنی بر سلاح بیولوژیک بودن کرونا ویروس، استفاده کرده است.
این سخنان نمونه ای از دیدگاههایی است که به جای توجه به درمان و پیشگیری شیوع این بیماری به دنبال یافتن سرنخ هایی از دشمن می گردند.
گرچه این دیدگاهها منحصر به ایران نیست و در خارج از کشور نیز برخی همواره نگاه توطئه آمیز به پدیده ها دارند، اما بیان این دیدگاه از سوی مقام های ارشد کشور مانند فرمانده کل سپاه و عضو هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی این شائبه را ایجاد می کند که حداقل بخشی از حاکمیت چنین دیدگاهی دارد. برای آن دسته از افرادی که معنای جنگ بیولوژیک را به درستی نمی دانند، توضیح می دهم که جنگ بیولوژیک به معنای «استفاده از عوامل بیولوژیکی اعم از باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و فراورده های آنها به منظور اهداف خصمانه برای کشتن یا ناتوان کردن دشمن» است.
اما شوربختانه با خوشبختانه هیچ علایمی از «اهداف خصمانه برای کشتن یا ناتوان کردن» در شیوع ویروس کرونا در سطح جهان دیده نمی شود. این ویروس بدون هیچگونه تبعیضی همه مرزهای طبقاتی، نژادی، مذهبی، جنسیتی و... را در نوریده و بیشتر کشورهای دنیا را درگیر خود کرده است. در ایران نیز از فقیر تا ثروتمند، از دولتمرد تا عوام را آلوده کرده است و منجر به فوت دهها نفر در ایران و دهها هزار نفر در سطح جهان شده است.
با این حال چرا فرمانده کل سپاه و برخی دیگر از صاحبان تریبون ها ، شیوع این بیماری را جنگ تلقی کرده و به دنبال اهداف خصمانه می گردند؟ بدیهی است که بهترین پاسخ در این زمینه را همان افراد باید بدهند. هر چند که جای تعجب دارد که اگر ما در حال جنگ بیولوژیک هستیم، چرا آرایش نظامی نگرفتیم؟ چرا همه نیروهای نظامی در میدان نیستند؟ روشن است که دستگاههای مسئول در حال کنترل اوضاع هستند و نیازی به آرایش نظامی و مهم تر از واقعیت جلوه دادن فراگیری ویروس نیست. هرچند که چون بخشی از سیستم با نگاه امنیتی و تصور جنگ به موضوع نگاه می کند ، منتقدان، برخی تهیه کنندگان فیلم ها درباره کرونا و حتی لیسندگان ضریح را دستگیر می کنند.
واقعیت این است که ما درگیر ویروس توهم توطئه هستیم؟ این ویروس همواره پای یک دشمن فرضی را در اتفاقات و رویدادها می بیند و برای آن نشانه سازی می کند. مهمترین فایده این نگاه در این است که همواره یک دشمن در مقابل مجموعه عملکرد کشور وجود دارد که مسئول بخشی از سوءمدیریت ها خوانده شود. این دشمن فرضی دست های سازندگان آنرا باز می گذارد تا برخی ازمنتقدان سیاسی خود را با عنوان های مختلف اعم از پیاده نظام دشمن و ستون پنجم و امثال اینها با محدودیت مواجه کنند. به هر آنچه ما توهم توطئه می خوانیم ، یکی از ستون های حکمرانی و مشی حکومتی بخشی از حاکمیت است.
علیرضا شاکر