نامزد پوپولیست راست افراطی برزیل در دور اول انتخابات ریاست جمهوری کشورش به پیروزی رسید اما از کسب اکثریت آراء بازماند. دور دوم انتخابات باید در تاریخ ششم آبان ماه برگزار شود.

  به گزارش پایگاه خبری، تحلیلی باز انتخابات، به نوشته روزنامه گاردین، براساس مجموع آرای شمارش شده در انتخابات ریاست جمهوری برزیل "ژئیر بولسونارو" نامزد راست‌های افراطی توانست ۴۶.۹۳ درصد از آراء را کسب کند. براساس اعلام دادگاه عالی انتخابات برزیل، نامزدی که در جایگاه دوم قرار گرفت "فرناندو حداد" از حزب چپگرای کارگران برزیل با ۲۸ درصد رای است. پس از او "سیرو گومز" از حزب دموکراتیک کارگر با ۱۲.۵ درصد رای قرار گرفت.

این نتایج بدین معناست که بولسونارو که بیش از ۴۶ میلیون رای دریافت کرده است به همراه فرناندو حداد در تاریخ ۲۸ اکتبر (ششم آبان) در دور دوم انتخابات به مصاف یکدیگر می‌روند.

طرفداران شاد بولسونارو عصر یکشنبه با تجمع مقابل منزلش در ریودو ژانیرو به آتش‌ بازی پرداختند. یکی از حامیان جوان او می‌گوید: ژئیر بولسونارو امید مردم برزیل است. بولسونارو یک افسانه است.

بولسونارو که سابقا افسر ارتش برزیل بوده است، با وعده مبارزه با جرم و جنایت‌ها کمپین ریاست جمهوری برگزار می‌کرد. او و طرفدارانش در آستانه انتخابات حملات شدیدی علیه لوئیس ایناسیو لولا داسیلوا، رئیس‌جمهوری سابق برزیل که به جرم فساد مالی به ۱۲ سال حبس محکوم شده است، به راه انداختند. داسیلوا از حزب کارگر بود و از نظر بولسونارو آنها "بزرگترین خلافکاران تاریخ برزیل" بوده‌اند.

در نظرسنجی‌های اولیه، لوئیس ایناسیو لولا داسیلوا با اختلاف بالایی پیشتاز بود،‌ اما او بعدا به دلیل محکوم شدن به اتهام فساد از کاندیداتوری منع شد.

دلسردی از سیاست‌های مرسوم و واکنش در برابر ۱۴ سال حکمرانی چپ‌ها، باعث محبوبیت این نامزد راستگرای افراطی و پیروزی نیمه قاطع او در انتخابات ریاست‌جمهوری برزیل شده است. بولسونارو مدام در حسرت دوران حکومت نظامیان در این کشور است و ارتباط نزدیکی با کلیساهای انجیلی دارد. او با وعده نظم و قانون، در کشوری که هنوز با رکود اقتصادی و سرخوردگی‌های ناشی از فساد و رسوایی‌های پی‌درپی دست ‌به گریبان است، تلاش کرد تا رأی‌دهنگان را به سوی خود جلب کند.

او به عنوان فردی نژادپرست، همجنس‌گراستیز و زن‌ستیز شناخته شده است و هیچ احترامی برای نزاکت سیاسی قائل نیست، هرچند خودش همه اینها را رد می‌کند. اما شهرت او به عنوان فردی که خارج از دنیای سیاست بوده است، با اینکه از سال ۱۹۹۱ نمایندهٔ مجلس بوده در پیروان و طرفدارانش نوعی تب‌وتاب فرقه‌ای و مذهبی ایجاد کرده است.