به گزارش پایگاه خبری، تحلیلی باز انتخابات، مسعود پزشکیان جمعه ۲۵ خرداد ۱۴۰۳ در برنامه با مردم اظهار کرد: من در عمر خودم از هیچ سهمیه‌ای استفاده نکردم. در زمانی که وزیر بودم به وزرا، خانه می‌دادند، حتی رفتیم و نگاه کردیم و گفتند هرطور باشد با شما کنار می‌آییم و هرکدام از این خانه‌ها را که می‌خواهید انتخاب کنید اما باخودم گفتم اگر بخواهم خانه داشته باشم باید خودم کار کنم و خانه بخرم؛ چرا باید از این‌ها بگیرم؟ هیچوقت نه سهمیه گرفتم و نه سهم گرفتم، نه از دولت نه از دیگر نهادها.
وی افزود: شاید نتوانم همه مشکلات را حل کنم اما با حضور مردم، دانشگاهیان و خبرگان اگر باهم همکاری کنیم می‌توانیم تغییر ایجاد کنیم. می‌توانیم در جایی که اختیار داریم، درست، علمی و براساس حق و عادلانه عمل کنیم و اجازه ندهیم رفتاری با مردم داشته باشند که انسانی نیست، اسلامی نیست و اخلاقی نیست. متاسفانه چهره‌ای که از دین و باور ما در سیستم نشان دادند، جز خشونت، بدرفتاری، گرفتن و اخراج‌کردن چیز دیگری در ذهن مردم به وجود نیاوردند در حالی که اینگونه نیست.

کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری ادامه داد: هر ایرانی و هرکس که در این مملکت زندگی می‌کند به‌عنوان یک پتانسیل در ساختن آینده کشور تاثیرگذار باشد. اگر نمی‌توانیم صددرصد کار را انجام دهیم به همان مقدار که در اختیار داریم می‌توانیم تاثیرگذار باشیم. ما نیامده‌ایم که بگوییم همه مشکلات را حل می‌کنیم اما می‌توانیم بگوییم با اعتماد مردم و همراهی و همکاری همه کسانی که توانمند و نخبه هستند و ممکن است که مثل من هم فکر نکنند اما به این کشور باور دارند، کارهایی انجام دهیم.

پزشکیان گفت: با همراهی کسانی که سرمایه‌گذار، تولیدکننده و تاجر هستند می‌توان مملکت را از این بحران خارج کرد. مردم اگر در صحنه باشند هیچ مشکلی نمی‌تواند جلوی آنان را در رسیدن به اهداف خود بگیرند. مشکل ما هستیم که کم‌سوادان را بر باسوادان حاکم می‌کنیم و کاری می‌کنیم که به کسانی که عالم و نخبه هستند بی‌احترامی می‌کنیم. وقتی به کسانی که قهرمان هستند و برای ما در دنیا افتخار خلق کردند بی‌احترامی می‌کنیم، وقتی با کسانی که در این کشور تولیدکننده هستند و شغل ایجاد می‌کنند با زبان دیگری حرف می‌زنیم و آنان را طور دیگری به جامعه معرفی می‌کنیم، بقیه گرفتاری‌ها زائیده همین رفتارهاست.

کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری افزود: اینکه کشور را به عده‌ای محدود می‌کنیم و عده خاصی تصور می‌کنند مملکت برای آنهاست، نتیجه‌اش این می‌شود که بقیه نسبت به آنچه در مقابل آنهاست، احساس نارضایتی می‌کنند. این قول را می‌دهم که در مورد حرف‌هایی که می‌زنم هیچ وقت دروغ نگفته‌ام و نخواهم گفت.

پزشکیان تصریح کرد: مردم از ما صداقت می‌خواهند. ما ممکن است نتوانیم کاری انجام دهیم، ولی اگر با مردم صادق باشیم، با ما مشکل ندارند. مشکل آن است که ما برای خودمان یک سفره پهن می‌کنیم، اما به مردم که می‌رسیم می‌گوییم نداریم. اگر کنار هم بنشینیم و با هم زندگی کنیم، مردم ناراضی نمی‌شوند. نارضایتی از تبعیض و بی عدالتی می‌آید. امام علی در خطبه ۲۱۶ می‌گوید، جامعه بدون حضور حاکمانی مصلح نمی‌تواند به صلاح برسد و روی خوشبختی نخواهد دید، اما این حاکمان صالح اگر در مقابلشان مطالبه‌گران اجتماعی نباشند، آن حاکم راه صلاح را نخواهد رفت. یعنی مقابل حاکمان، جامعه باید در صحنه باشد. تا نتوانیم در مسیر غلط، قدم از قدم برداریم.

وی یادآور شد: برای اینکه حق و عدالت در جامعه شکل بگیرد، لاجرم نیاز به اصلاحات است. من نمی‌توانم اصلاح نکرده از حق و از عدالت دفاع کنم؛ برای اینکه حق و عدالت در جامعه گم شده است و خیلی از موارد عمل نکرده و ضد آن عمل می‌کنند. چرا مردم در حاشیه تهران می‌مانند اما در شهر خودشان نمی‌مانند؟ این برای آن است که امکانات، بیمارستان، آموزش، پست و مقام، همه را اینجا جمع کردیم. این بی‌عدالتی باعث می‌شود جامعه‌ای شکل گیرد که می‌تواند آینده‌ای تاریک برای ما پیش آورد.

کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری ادامه داد: تهران با این وضعیتی که رشد می‌کند، قطعاً بدون برو برگرد با مشکل تامین آب مواجه خواهد شد. برای اینکه بتوانیم حق را در جامعه پیاده کنیم و بتوانیم عدالت در جامعه داشته باشیم، هر روز و هر لحظه باید در فکر این باشیم که خودمان را، رفتارمان را و علم‌مان را تغییر دهیم و به طرف حق برویم. این چیزی است که بدون اصلاحات و بدون تغییر امکان‌پذیر نیست.

پزشکیان تصریح کرد: برای همین است که دختران و پسران نسبت به ما و جامعه مشکل پیدا کرده‌اند و سرمایه اجتماعی به شدت ضعیف شده است. باید پرسید چرا ضعیف شده است؟ چون معلمش، مسجدش، تلویزیونش، مهد کودکش و اداره‌اش ما بودیم و ما داریم به این‌ها درس می‌دهیم. هر چقدر تندتر برویم همان میزان از هدفی که دنبال آن هستیم دورتر می‌شویم. جوان‌های ما بچه‌های ما هستند. همین دخترها و پسرها فردای این مملکت‌اند. ما اگر ایده‌ای داریم که به نفع آنهاست و دلسوز آن‌هاییم باید در عمل ثابت کنیم و نه با گرفتن آنها. علت اینکه مردم و جوانانی که به ما نگاه می‌کنند، از ما بریدند این است که با آنها صادق نبودیم و این همان حرفی است که اول گفتم.

وی گفت: سیاست ما و رفتار اجتماعی و اقتصادی و تجارت و روابط بین اقوام و خارج نباید به تنش‌هایی منجر شود که باعث فساد و خرابی شود. این چیزی است که اگر راهش را برویم می‌توانیم مملکت را درست کنیم. اگر دو مشکل را حل کنیم هیچکدام از این گره‌هایی که در صنعت و اقتصاد و اجتماع وجود دارد حل نخواهد شد. گره اول در داخل است، یعنی همه را باید ببینیم؛ ایران برای همه است، برای یک گروه و دسته و جناح نیست. باید این را بپذیریم که همه در این مملکت حق آب و گل دارند. وقتی توانستیم این را بپذیریم و همه برای ایران دلشان بتپد طبیعتاً مشکل خودمان را در داخل می‌توانیم با قدرت حل کنیم.