به گزارش پایگاه خبری، تحلیلی باز انتخابات، به نقل از ایسنا پلاس، نشست رئیس‌جمهور با «دانشمندان یک درصد برتر جهان» همانطور که از نامش پیداست، جلسه‌ای جدی با حضور مقام اول اجرایی کشور و برگزیدگان جامعه نخبگان و دانشگاهیان کشور بود تا آن‌ها راهکارهایی را برای بهبود اوضاع کشور به گوش رئیس‌جمهور برسانند اما ویدیوی اظهارات عجیب یکی از مدعوین به نام داوود دومیری گنجی مقابل رئیس‌جمهور، باعث شده تا ویدیوی بخشی از این نشست، دستمایه سرگرمی بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی قرار گیرد و هشتگ «پایتون» داغ شود.

در این ویدیو، داوود دومیری گنجی، استاد دانشگاه نوشیروانی بابل و یکی از دانشمندان یک درصد برتر جهان می‌گوید «پیشنهاد من با یک نرم‌افزار جهانی است تحت عنوان پایتون. پایتون کارهای مختلفی انجام می‌کند، در حوزه پزشکی متحول می‌کند، چهار سال آینده را پیش‌بینی می‌کند که چه سرطانی در واقع طرف دارد. ما در حوزه سیاست چنین مشکلی داریم آقای رییس‌جمهور، چرا؟ چون آینده‌ای که باید پیش‌بینی کنیم را نداریم. چه اتفاقی در کشورهای آینده منطقه خواهد بود، نداریم. ولی با شبکه‌های جهانی پایتون می‌توانیم. در زمینه نظامی می‌توانیم. در زمینه‌های اقتصادی می‌توانیم. در زمینه رشد تورم که حضرت آقا فرمودند می‌توانیم در آن زمینه کار کنیم. چگونه می‌توانیم شبکه عصبی یا هوش مصنوعی که در بدن ما وجود دارد، هر نقطه‌ای از بدن ما تیغ بزنیم کاملا بقیه جاها خودش را نشان می‌دهند. ما به طریقی باید این مجموعه به هم متصل باشیم.»

داوود دومیری گنجی که در سوابقش تدریس رشته مکانیک در دانشگاه صنعتی بابل و ریاست بنیاد ملی نخبگان استان مازندران به چشم می‌خورد، یک زبان برنامه‌نویسی ساده را شبکه‌ای جهانی توصیف می‌کند که سرطان را پیش‌بینی می‌کند. به کار سیاست می‌آید. در زمینه نظامی و اقتصادی کاربرد دارد و در نهایت آن را هوش مصنوعی معرفی می‌کند. آن هم نه یک هوش مصنوعی ساده بلکه چیزی که می‌تواند آینده را هم پیش‌بینی کند و برای آن راهکار ارائه کند!
طرح این‌گونه اظهارات در جایگاه استادی که با درجه بالای علمی معرفی می‌شود، در حضور بالاترین مقام اجرایی کشور و باقی وزرای دولت باید جای نگرانی بسیاری باشد. خصوصا اینکه سابق بر این هم نمونه‌های مختلف و متعددی از اکاذیب علمی و تکنولوژیک در بالاترین سطح کشور معرفی و بعد از آن باعث بی‌اعتباری مراجع رسمی کشور شده است.

اصلا پایتون چیست و چه کاربردی دارد؟
پایتون یک زبان برنامه نویسی همه منظوره (General-Purpose Language) است که نسبت به دیگر زبان های برنامه نویسی یادگیری آن نسبتا آسان است و کاربرد آن محدود به توسعه نوع خاصی از نرم‌افزارها نیست و می‌توان از آن برای هر کاری، از «تحلیل داده» (Data Analysis) گرفته تا ساخت بازی‌های کامپیوتری استفاده کرد. همچنین، پایتون در میان جوامع علمی از محبوبیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است، زیرا علاوه بر اینکه یکی از ساده‌ترین زبان‌های برنامه نویسی برای یادگیری است، از آن می‌توان برای محاسبه معادلات پیچیده و تحلیل‌های داده استفاده کرد و در بسیاری از رشته های دانشگاهی کاربرد دارد.

افزایش جست‌وجوی کلیدواژه «پایتون» پس از اظهارات دومیری!
بررسی‌ها نشان می‌دهد که تا پیش از اظهارات دومیری، جست و جوی کلیدواژه «پایتون» توسط علاقه‌مندان به زبان‌های برنامه‌نویسی و علوم کامپیوتر انجام می‌شده اما پس از وایرال شدن ویدیوی اظهارات دومیری در شبکه‌های اجتماعی و سایت‌های مختلف، در تاریخ چهارشنبه ۲۳ فروردین، کلیدواژه «پایتون» در مقایسه با کلیدواژه‌های پر جست‌وجویی همچون «حجاب»، «رئیسی» و «دولت» افزایش قابل ملاحظه‌ای کرده است. عبارت «پایتون چیست» هم با رشد صددرصدی جست‌وجو مواجه شده و پس از آن، جست و جوی عبارت «شبکه پایتون» که تا پیش از این عبارت ناملموسی بود هم ۳۳ درصد افزایش یافته است.
 

بسیاری از کاربران در شبکه‌های اجتماعی، اظهارات دومیری را دستمایه شوخی قرار داده‌اند و نوشته‌اند: «این پایتون بچه هم می‌خوابونه؟» یا نوشته‌اند که «یه پایتون چیه اونم نداریم.. مجبور شدم خودم ظرفا رو بشورم»
برخی از کاربران دیگر هم دومیری را با مرحوم مریم میرزاخانی، ریاضی‌دان مطرح کشورمان مقایسه کرده‌اند و نوشته‌اند که «امروز و امشب و بعد از ماجرای پایتون، دائم به مریم میرزاخانی فکر می‌کنم؛ دانشمند جوانی که با هوش و تلاش خودش بر قله دانش ریاضی نشست و مایه آبروی و اعتبار ما ایرانیان شد. حالا مقایسه کنید با دکترنماها و استادان سهمیه‌ای که مایه وهن و سرافکندگی‌اند.»

برخی دیگر از کاربران هم با جست و جوی نام داوود دومیری در پایگاه‌های رتبه‌بندی تولیدات پژوهش‌های علمی، نوشته‌اند که دومیری دارای شاخص اچ‌ایندکس ۱۲۰ است و بیش از ۵۴ هزار بار تاکنون به مقالاتش ارجاع شده است. شاخص H یا H-Index یک مقیاس عددی است که نشان می­ دهد یک محقق چقدر عملکرد موثری داشته است.


کاربری درخصوص رتبه علمی بالای دومیری نوشته که «برای من عجیبه که شخصیت دانشگاهی با این رتبه بالای علمی که روی داینامیک غیرخطی کار میکند، چطور انقدر در شناخت اصلی‌ترین زبان برنامه‌نویسی رشته‌اش بی‌اطلاعه؟! شاید لازم است که سیاست کلی رتبه‌بندی علمی در سطح دنیا تغییر کند!»

برخی دیگر از کاربران هم اشاره کرده‌اند که بعضی از اساتید به‌نام دانشگاهی، خودشان فعالیت علمی آنچنانی ندارند و با استفاده از مقالات تولید شده و پایان‌نامه‌های دانشجویان، معروف می‌شوند و رتبه علمی کسب می‌کنند.

یکی از کاربران در این خصوص نوشته «افراد حاضر تو این جلسه به خاطر تعداد مقالات بسیار بالاشون به عنوان دانشمند معرفی شدن. ای کاش میشد تو این جلسه از این دانشمندان خواست که عنوان ۱۰ تا از صدها مقاله‌ای که در یکسال گذشته به اسمشون نوشته شده رو بگن!»

کاربر دیگری هم در این موضوع نوشته «داوود دومیری گنجی استاده و احترامش واجب ولی چطوری میشه شما ۱۰۸۲ مقاله داشته باشی ولی ندونی پایتون کجای کار کمکت کرده؟ دانشگاه رفته ها میدونن این درد سالهاست با دانشگاه های ماست، عطش لیست شدن در مقاله و استادهایی که اسمشون در همه تحقیقات هست! بیشترین سایتیشن رو داری، پس باسواد ترینی!»

یکی دیگر از کاربران هم با اشاره به اینکه دومیری از نظر تعداد مقاله ثبت شده علمی رتبه بسیار بالایی را کسب کرده، او را با مرحوم مریم میرزاخانی مقایسه کرده و نوشته که «اگر میرزخانی ایران بود نمی‌توانست در دانشگاه‌های ایران رسمی بشود چون تعداد مقاله‌اش کم بود. یعنی حتی یک مقاله هم نداشت وقتی دکترایش را گرفت.»

یکی از کاربران هم با انتشار تصویری از یک صفحه از کتاب «کار و فناوری» پایه هفتم آموزش متوسطه، از اظهارات ضد و نقیض دومیری درخصوص پایتون تعجب کرده و نوشته «نکته جالب اینه که آموزش برنامه‌نویسی با محوریت پایتون از پایه‌ی هفتم وارد کتابهای درسی شده.»



برخی دیگر از کاربران هم نوشته‌اند که جمله‌بندی دومیری در اظهاراتش مقابل رئیس‌جمهور عجیب و بعضا جملاتش بی‌ربط به همدیگر بود اما به وسعت کاربرد پایتون در علوم مختلف اشاره کرده‌اند و نوشته‌اند که «او پر بیراه هم نگفته و واقعا با پایتون هر کار عجیبی میشه‌ کرد!»

کاربری هم با اشاره به اینکه اصلا عنوان «دانشمندان یک درصد برتر جهان» برای این نشست رئیس‌جمهوری صحیح نبوده و عبارت صحیح برای این گردهم‌آیی «پژوهشگران پُر استناد» است. او دراین‌باره نوشته «عبارت دقیق «پژوهشگران پُر استناد» هست که در ایران به غلط «یک درصد دانشمندان برتر جهان» ترجمه و متداول شده. نه پژوهشگر (مقاله نویس) لزوماً دانشمند است و نه «پر استناد» لزوماً معادل «برتر جهان». صرفاً یک شاخص از شاخصهای علم‌سنجی است که در ایران شیوع زیادی پیدا کرده است.»