آمار ۶ میلیونی ایجاد اشتغال توسط دولت محمود احمدی نژاد توسط کارشناسان بی اعتبار شناخته شد و در عمل بین سال های ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰، میزان اشتغالزایی خالص سالانه ایران، تنها ۱۴ هزار و ۲۰۰ بوده است که بسیار ناچیز و در حد صفر است.

به گزارش پایگاه خبری، تحلیلی باز انتخابات، از سحر - پایگاه اطلاع رسانی ستاد انتخاباتی دکتر حسن روحانی- از ایجاد مشاغل میلیونی حرف می زنند اما نمی گویند با کدام برنامه و رویکرد اقتصادی می خواهند چنین کار شگرف و مهمی را انجام دهند. در این حوزه بد نیست کمی به عقب برگردیم و به دولتی که از نظر سیاسی ، نظرش به نشر اصولگرایان انتخابات دوازدهم نزدیک بود، نگاهی بیندازیم. چرا که محمود احمدی نژاد که حداقل در دولت نهم تماما مورد حمیات اسن طیف سیاسی بود، وعده اشتغالی مشابه و میلیونی داده بود. او از ایجاد 7 میلیون شغل سخن می گفت و کابینه مردمی اش را ابزار ایجاد این شغل ها برای جوانان می دانست. در ادامه ابتدا برخی ازآمارهای این 8 سال مدیریت دولت اصولگرا در حوزه اشتغال را مرور می کنیم و در ادامه برخی تناقض های کلامی و اماری موجود در ان دوران را بررسی می کنیم تا تفاوت میان شعار7 میلیون شغل و عملکرد آن دوران که منجر به نابودی حداقل 2 میلیون شغل و تعطیلی بنگاه های کوچک و بزرگ اقتصادی شد را بدانیم. باید این تجربه را مرور کرد و از هم طیفان ان دولت که امروز منتقدانی با شعارهای زیبا شده اند پاسخ خواست که ضمانت حرفهایشان مبتنی بر کدام واقعیت است؟ رد یا پذیرش حرف هایی که حالا در سال 96 می شنویم با مردمی است که عمل و شعار را به خوبی می شناسند.

در 8 سال دولت اصولگرا، ایجاد شغل چگونه بود؟

1-برنامه های دولت همچون پرداخت 43هزار میلیارد تومان برای ایجاد اشتغال بیشتر در حد تبلیغات و شعار در پایان دولت باقی ماند.

2- دولت اصولگرای احمدی نژاد، در 8سال برنامه هایی برای ایجاد اشتغال همچون ایجاد یک و دو میلیون فرصت شغلی را وعده داد که هیچگاه محقق نشد.

3- آمار ۶ میلیونی ایجاد اشتغال توسط دولت محمود احمدی نژاد توسط کارشناسان بی اعتبار شناخته شد و در عمل بین سال های ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰، میزان اشتغالزایی خالص سالانه ایران، تنها ۱۴ هزار و ۲۰۰ بوده است که بسیار ناچیز و در حد صفر است.

4- میزان اشتغال خالص ایجاد شده در دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد، علیرغم درآمدهای بی سابقه نفتی در طول تاریخ ایران، پایین ترین سطح در ۵۰ ساله گذشته این کشور است. زیرا میزان ایجاد اشتغال خالص در دوره ریاست جمهوری محمد خاتمی، نزدیک به ۷۰۰ هزار شغل در سال بوده است.

5- اشتغالزایی در دولت محمود احمدی نژاد نسبت به دوره ریاست جمهوری قبلی در ایران به یک پنجاهم کاهش یافته و میزان اشتغال خالص ایران در دوره جنگ هشت ساله با عراق که همزمان با دوره نخست وزیری میرحسین حدود ۲۰۰ هزار شغل در سال بوده که با رقم ۱۴ هزار و ۲۰۰ شغل دوره آقای احمدی نژاد اختلاف بسیار زیادی دارد.

6- با توجه به کم کاری های فراوان گذشته ، ایران در سال‌های آینده با موجی از بیکاران تحصیل‌کرده مواجه خواهد شد.

7- دولت طرح های فنی را دنبال کرد، اما چون مبتنی بر کارکارشناسی نبود، این طرح ها عقیم ماند: طرح بنگاه های زودبازده، طرح خوبی بود که بد اجرا شد(بیش از 40 درصد براساس گزارش مراکز رسمی و مجلس انحراف داشت و تسهیلات وارد بازار شد، نقدینگی را افزایش داد و واسطه گری و دلالی افزایش یافت)

8- میزان فعالیت بنگاه های تولیدی کاهش یافت و بیش از 50 درصد بنگاه های کوچک تعطیل شدند؛حال آنکه در کشور بیش از دو میلیون بنگاه کوچک داشتیم .

تناقض آمار اشتغال دولت :

1- احمدی نژاد: 6 میلیون شغل ایجاد کرده ایم، بیش از 6 میلیون شغل در این 7 سال ایجاد شده است.

2- وزیر سابق کار (شیخ الاسلامی) : تنها در سال 1390 ، بیش از یک میلیون و 600 هزار شغل ایجاد شده است!

3-اسدالله عباسی ،سرپرست وزارت کار هم در همان اوخار دولت دهم مدعی شده بود که دولت در 8 سال ، 7 میلیون شغل ایجاد کرده است.

4-علی اکبر لبافی ، معاون وزیر کار نیز در فروردین امسال اعلام کرد: در 8 سال گذشته 5.2 میلیون فرصت شغلی جدید ایجاد شده است.

5-محمدرضا رحیمی ، معاون اول رئیس جمهور نیز با اصرار بر درستی آمارهای دولتی در خصوص میزان اشتغالزایی، کسانی که این آمارها را قبول ندارند به جامعه ظلم می کنند!

6- مرکز آمار ، آمار رسمی اشتغال را اعلام کرد و مشخص شد که آمار اشتغال یاد شده، عاری از واقعیت بوده است. خلاصه آمار رسمی اعلام شده از سوی مرکز آمار ایران می گوید: «در سال‌های ۸۴ تا ۹۱ تنها ۵۴۲ هزار نفر به تعداد شاغلان اضافه شده است، نرخ بیکاری از ۱۱.۵ درصد در سال ۸۴ به ۱۲.۲ درصد در سال ۹۱ رسید. به بیان دیگر ، هر سال ، تنها 67 هزار و 750 شغل ایجاد شده است که در مقیاس با اقتصاد ایران و در آمد 700میلیاردی نفت در این سال ها، یعنی «هیچ» و «فاجعه».