حسن روحانی تنها نامزد اصلاح طلبان برای این دوره از انتخابات ریاست جمهوری است و به تنهایی می‌تواند در عرصه رقابت حاضر شود. او از هر نظر از رقبای خود برتر بوده و با توجه به سوابق و پشتوانه حمایتی اعتدالگرایان و اصلاح طلبان او وضع بهتری نسبت به سایر رقبایش دارد.
- گزارش تصویری از باز گشت دکتر پزشکیان از سفر به روسیه - عکس از پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری
- معرفی آثار بخش بین‌الملل چهل و سومین جشنواه تئاتر فجر/ حضور 9 گروه نمایش خارجی در تهران
- نمایش "در بساطی که بر بساطی نیست"، "نمایشی برآمده از دل جامعه، آینه‌ای رو به واقعیت"
- انتصابات جدید در استانداری چهارمحال و بختیاری
- انتخابات هیأت رئیسه جبهه اصلاحات خراسان رضوی برگزار شد
- گزارش از سفر پزشکیان رئیس جمهور به روسیه و دیدار با پوتین
- پاسخ سخنگوی شورای نگهبان به یک ابهام جامعه معلولان درباره پرداخت کمک هزینه معیشتی به آنها در لایحه بودجه ۱۴۰۴
- تماشاخانه‌های میزبان «به‌علاوه فجر» اعلام شد
- مخالفت مجلس با انتخاب مستقیم شهردار توسط مردم
- اجازه مجلس به وزارت کشور برای برگزاری غیر همزمان انتخابات شوراها در کشور
۰
اما از دیگر سو تعددد کاندیداها در جبهه اصولگرایان به چند دلیل است؛
نخست آنکه اصولگرایان تا کنون نتوانستهاند بر شخص خاصی به اجماع برسند. پیشینه رفتاری آنها و خطاهایی که در سیاست‌ورزی مکررا مرتکبش میشوند؛ باعث شده هرگز روند کاندیداتوری شفافی در انتخابات نداشته باشد.
علاوه بر این عدم اجماع اصولگرایان بر روی یک نامزد نشانگر ضعف سیاست ورزی آنها است؛ اما به جای جبران این اشتباه تصمیم دارند فضای انتخاباتی را تبدیل به یک فضای متفرق کنند. آنها با حربه ثبت نام چهرههای متعدد که غالبا هم در مخالفت با روحانی و دولت او موضع میگرفتند وارد عمل شدند تا به زعم خودشان ریزش آرا ایجاد کنند؛ با این امید که شاید انتخابات به دور دوم کشیده شود و کاندیدای آنها به پیروزی برسد.
اصولگرایان در چند سال گذشته از ارکان مدیریتی دور شده‌اند و ولع ریاست باعث شده بود که برای ثبت‌نام در انتخابات از یکدیگر پیشی بگیرند! اقدامی که از سوی شورای نگهبان بی پاسخ نماند و به آنها نشان که "رجل سیاسی" تعریف دارد و هر کسی در این قالب نمیگنجد.
در چنین فضایی اصلاح طلبان یا خرد جمعی وارد عرصه شده و از ماهها قبل اعلام کردند که نامزد مورد حمایتشان روحانی است و حضور آقای جهانگیری هم تنها جنبه حمایتی دارد و نه چیز دیگر.
در روزهای منتهی به انتخابات در رابطه با آرایش سیاسی جامعه نیز چند نکته قابل تامل است؛
نخست آنکه اصولگرایان منتقد آقای روحانی راهبردی غیر سازنده و مخرب را در پیش گرفتهاند و با تبلیغات و شایعه سازی علیه دولت سعی در مطرح کردن خودشان دارند. این برنامه آنها از مدتها قبل در دستور کارشان بوده و الان به اوج خود رسیده است. البته اصل انتقاد کاملا پذیرفته و مسموع است اما نقدهایی که می شود اغلب سازنده و دلسوزانه نیست. آنها عموما دستاوردهای ملی را مورد هجمه قرار میدهند؛ چرا که میپندارند با یک مشارکت حداقلی امکان پیروزی آنها محقق می شود.
غافل از آنکه اینگونه سیاستورزیها همواره نتیجه معکوس داده است. امروز شاهدیم علیرغم اینکه اصولگرایان بسیاری از رسانه‌ها و حتی صدا و سیما که باید بی طرف باشد را در اختیار دارند؛ باز هم موفق نبوده اند که نگرش جامعه را نسبت به دولت یازدهم تغییر دهند و ملت همچنان معترف به خدمات بی شائبه این دولت هستند.
باید توجه داشت که سپهر سیاسی ایران آبستن یک شور و نشاط سازنده و مثبت است و هر چه به جلو می رویم جامعه آگاهتر شده و می‌تواند انتخاب درستی داشته باشد.
*معاون سیاسی وزیر کشور در دولت اصلاحات
bazentekhabat.com/vdcj.hevfuqeyosfzu.html
تگ ها
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به باز انتخابات است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است