برادران و خواهران عزیز از این که در مقابل فشارها و اصرارهای شما مقاومت کردم و برای ثبت نام به وزارت کشور نرفتم، عذر مرا بپذیرید. امیدوارم این اقدام مرا حمل بر بی مسؤولیتی نکنید. هرچند که بیش از سالهای ٩٢ و ٨٨ برای نجات اقتصاد و بازگشت کارامدی جمعی به اداره کشور احساس تکلیف میکنم، اما بپذیرید که در شرایط کنونی وحدت برکاندیداتوری من مقدم بود. انشاءالله یکی از نیروهای انقلاب در انتخابات موفق میشود و من در کمک به او تکلیفم را ادا خواهم کرد. این جانب خود را سرباز ملت ایران و رهبر معظم انقلاب میدانم و تا جان در بدن دارم، در خدمتگزاری به مردم فروگذار نخواهم کرد. از نیروهای انقلاب می خواهم صفوف خود را فشردهتر کنند و در تشکیل یک دولت انقلابی فراگیر متحد شوند.